Περιγραφή

«Αν και είναι εξαιρετικό το συναίσθημα ότι μπορείς να οδηγείς τους ανθρώπους σε μια πολύ καλύτερη θέση, είναι και μια ανακούφιση το να μπορείς να οδηγηθείς από άλλους, ικανούς να σου δείξουν, με τη σειρά τους, τον δρόμο. Η ζωή γίνεται πιο διασκεδαστική και λιγότερο κοπιαστική, όταν δεν χρειάζεται να αναλαμβάνεις, επί μονίμου βάσεως, τον ρόλο του πρωτοπόρου.
Υπάρχει κάτι το ανάλαφρο στους θετικούς ανθρώπους. Έχουν μάθει να μην παίρνουν τον εαυτό τους πολύ στα σοβαρά, και είναι πολύ ευχάριστο το να βρίσκεσαι κοντά τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι όσοι σκέφτονται θετικά είναι «ελαφρόμυαλοι». Όταν μας ενδιαφέρει κάτι πιο σημαντικό από τον εαυτό μας, οι φόβοι μας συρρικνώνονται αισθητά. Τότε, αισθανόμαστε τον εαυτό μας ως τμήμα ενός ευρύτερου συνόλου, νιώθουμε ότι δεν είμαστε μόνοι και, ίσως για πρώτη φορά, έχουμε έναν σαφή, σωστό προορισμό».
«Προσπάθησε να περάσεις μία εβδομάδα χωρίς να κρίνεις ή να κατηγορήσεις κανέναν. Θα εκπλαγείς με τη δυσκολία αυτής της άσκησης. Θα εκπλαγείς, επίσης όταν καταλάβεις πόσο συχνά γκρινιάζεις και γίνεσαι επικριτικός.
Όταν τελικά σταματήσεις να κατηγορείς και να επικρίνεις τους ανθρώπους της ζωής σου, είναι πιθανό να σου φανεί ότι δεν έχεις πια τίποτα άλλο να πεις με τους φίλους σου. Όμως, η γκρίνια είναι συνήθεια και χρειάζεται να αντικατασταθεί από ένα άλλο, θετικότερο μοτίβο».
«Όταν μετά από πολλά χρόνια βρεθείς στο κρεβάτι του θανάτου σου, τι θα προτιμούσες να θυμάσαι… όλα τα πράγματα που έκανες, όλα τα ρίσκα που πήρες, όλες τις περιπέτειες που είχες, ή όλες τις σειρές που παρακολούθησες στο Netflix; Ή μήπως τα videogames που έπαιξες;
Στη ζωή υπάρχουν μόνο δύο ρόλοι: είτε είσαι ηθοποιός, είτε είσαι θεατής. Ποιος θα προτιμούσες να είσαι; Θέλεις να ταξιδέψεις σε όλο τον κόσμο, να ερωτευτείς να γράψεις ένα βιβλίο, να ξεκινήσεις μια επιχείρηση, να παίξεις μουσική ή να ζωγραφίσεις ένα έργο τέχνης; Τότε πρέπει να παίξεις, και η υποκριτική δεν μπορεί να λάβει χώρα από τον καναπέ».

• Χρονολογία Έκδοσης Φεβρουάριος 2024
• Αριθμός σελίδων 248
• Διαστάσεις 20,5×14