Περιγραφή

Στο παρόν βιβλίο αποδεικνύεται ότι η επαναστατική θεωρία και η μέθοδός της προέκυψαν μέσω μιας επίπονης και αντιφατικής έρευνας, εντός της οποίας οι κοινωνικοπολιτικές απόψεις του νεαρού Μαρξ κινούνται από τον αφηρημένο ανθρωπισμό προς τον αστικό επαναστατικό δημοκρατισμό, και από αυτόν στον κομμουνισμό, ενώ οι φιλοσοφικές-μεθοδολογικές του απόψεις κινούνται από τον ιδεαλισμό (την ιδεαλιστική διαλεκτική, που βρίθει μεταφυσικών στοιχείων και ασυνεπειών) προς τον υλισμό (την υλιστική διαλεκτική), πάντα σε οργανική σύνδεση με την εμβάθυνση των θεωρητικών του ερευνών: Από την κριτική της θρησκείας στην κριτική της πολιτικής, του κράτους, του δικαίου και στη συνέχεια στην κριτική της πολιτικής οικονομίας, δηλαδή από απόμακρες από την οικονομία σφαίρες της κοινωνικής ζωής προς εγγύτερες προς αυτήν, μέχρις ότου να διακρίνει τελικά ως καθοριστική σφαίρα της κοινωνικής ζωής την οικονομική σφαίρα, σε μια αντιφατική διαδικασία εμβάθυνσης της γνώσης από την επιφάνεια, από τα φαινόμενα προς την ουσία της κοινωνίας.