Περιγραφή

Το βιβλίο του ομότιμου καθηγητή και τέως πρύτανη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, Θεμιστοκλή Ξανθόπουλου  αποτελεί μιαν απόπειρα ανθρωπολογικής αυτογνωσίας μέσω της Ιστορίας.

Ο αναγνώστης που εύλογα διεκδικεί την απευθείας πρόσβαση στον ανά χείρας Β΄ Τόμο, με τον οποίο ολοκληρώνεται το ιστορικό υπόβαθρο του δοκιμίου, υποστηρίζεται από τις επόμενες είκοσι σύντομες ενότητες που ανακεφαλαιώνουν όσα έχουν καταγραφεί με εκτεταμένη τεκμηρίωση στον Α΄ Τόμο:

-Το πολυδιάστατον της προέλευσης του είδους μας, homo sapiens, η γένεσις και το ελεύθερο βάδην στην Προϊστορία.

-Η ανατολή της Ιστορίας, που σηματοδοτείται από το νοητικό επίτευγμα του γραπτού λόγου. Η μονοσήμαντη καταγραφή γεγονότων επινοήθηκε εδώ και πεντέμισι χιλιάδες χρόνια στις πλούσιες φυλές της νότιας Μεσοποταμίας των Σουμερίων. Πρωτοανιχνεύεται λίγες γενιές μετά την εγκαθίδρυση της κοινωνικής διαστρωμάτωσης των μελών τους σε λίγους κατέχοντες τους κοινοτικούς παραγωγικούς πόρους και πολλούς απόκληρους.

-Ορισμένες θεμελιώδεις εισαγωγικές έννοιες από το βεβιασμένο τροχάδην των διαστρωματωμένων σε τάξεις κοινωνιών της ανθρωπότητας στην Ιστορία, όπως αγορά και αστικοποίηση, πόλις και πολιτισμός, πηγές και μορφές των κοινωνικών εξουσιών, οράματα δημοκρατίας και ανθρώπινες αξίες, γέννηση των Ιστορικών Συμβάντων, αριστοτελική και καρτεσιανή προσέγγιση του αρίστου πολιτεύματος, μεσότης και συλλογική αριστεία.

-Το πρώτο μέρος της ιστορικής μας περιόδου, οι πέντε χιλιετίες επικυριαρχίας της γεωργοκτηνοτροφικής παραγωγής στο κοινωνικοοικονομικό και πολιτικό γίγνεσθαι, με άρχοντες τους μεγαλοϊδιοκτήτες γης. Η προέλευση της αναγκαίας για την επίτευξη των διαφόρων στόχων τους ενέργειας ήταν μυογενής κατά κύριο λόγο, με συμπληρώματα από τις ήπιες και τις ανανεώσιμες πηγές της, όπως ο άνεμος και το τρεχούμενο νερό.

-Οι σημαίνουσες για το κτίσιμο των υποδομών και υπερδομών στις αλληλοεμπλεκόμενες κοινωνικές εξουσίες κατά τις δύο πρώτες χιλιετίες της όλης ιστορικής περιόδου, με τις κατεστημένες ολιγαρχίες της Εποχής του Χαλκού στον τότε «πολιτισμένο» κόσμο. Κυριαρχούσαν τεχνολογικά μέσω της προνομιακής κτήσης και χρήσης του χαλκού και των κραμάτων του.

-Ο εκδημοκρατισμός της παραγωγικής και επιθετικής-αμυντικής δύναμης των «απολίτιστων» κοινωνιών, χάρη στην τεχνογένεση του σιδήρου. Συνέβη περί τα μέσα της 2ης π.Χ. χιλιετίας, εδώ και τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια. Διακρίνονται δύο τουλάχιστον φάσεις, συνολικής διάρκειας τεσσάρων αιώνων, που ανέτρεψαν τις περισσότερες δεσποτείες της ύστερης Εποχής του Χαλκού.

-Το λυκόφως και η εκπνοή του πρώτου μέρους της ιστορικής μας περιόδου μαζί με τον χιλιόχρονο Μεσαίωνα της μεταρωμαϊκής Ευρώπης, προς το τέλος του 15ου μ.Χ. αιώνα.

Δείτε επίσης:

ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΜΙΑ ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

SAPIENS – ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ